Έστω και αν πρόκειται για μια one-off έμπνευση θα μπορούσε να πει κανείς πως αυτό το περίεργο αυτοκίνητο αποτελεί τον πρόγονο της Purosangue.
Η Jerrari 1 πωλείται σε δημοπρασία από την εταιρία Classic Driver με «κλειστές» τις προσφορές και δίχως κάποια εκτίμηση για την τιμή της. Ωστόσο, αυτό το περίεργο crossover έχε μία μοναδική ιστορία που ξεκινά την δεκαετία του 1960. Εκείνη την εποχή ένας επιχειρηματίας από τη Νεβάδα των ΗΠΑ ζήτησε από τον Enzo αυτοπροσώπως να του φτιάξει μία Ferrari με τετρακίνηση.
Όπως θα περιμένατε ο γέρο-Enzo τρελάθηκε μόλις άκουσε κάτι τέτοιο και αρνήθηκε με τρόπο που πρόσβαλε τον Αμερικανό. Ο οποίος πείσμωσε και ξεκίνησε να το φτιάχνει ο ίδιος, ενώνοντας μία Ferrari 356 GΤ του 1969 με ένα Jeep Wagoneer! To αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπουμε στις φωτογραφίες, αν και κάθε φορά που άλλαζε χέρια, οι νέοι ιδιοκτήτες επενέβαιναν σε διάφορα σημεία του αυτοκινήτου.
Η πιο ξεκάθαρη εκδοχή για την Jerrari είναι πως έχει τον V12 και το εμπρός μέρος από μία τρακαρισμένη Ferrari. Το υπόλοιπο μισό το έφτιαξαν οι μηχανικοί που είχε στην διάθεσή του ο Αμερικανός Bill Harrah για να προσέχουν την συλλογή των 1.500 και πλέον αυτοκινήτων του!
Ο κινητήρας απέδιδε 320 ίππους που ήταν αρκετά περισσότεροι από τους 230 του V8, ενώ χρησιμοποιήθηκε ένα τετρατάχυτο κιβώτιο της Borg-Warner. Προφανώς, έγιναν αλλαγές και στον κινητήρα για να υπάρξει χώρος ώστε να μπει το εμπρός διαφορικό, ενώ η ανάρτηση ήταν η εργοστασιακή του Wagoneer εκτός από τα αμορτισέρ που ανήκαν στην Monroe.
To αποτέλεσμα ήταν ένα τετρακίνητο με ξεχωριστή εμφάνιση που πάντως εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να διχάζει το κοινό. Ήταν βαμμένο σε πράσινο χρώμα, είχε το σήμα της… Jerrari με ένα ανασηκωμένο καγκουρό εμπρός, ενώ στο σαλόνι είχε το τιμόνι της Ferrari όχι όμως και τα πεντάλ τα οποία ήταν μικρά για τα αμερικανικά δεδομένα.
Στις δοκιμές που είχαν δημοσιευτεί εκείνη την εποχή, έγραφαν ότι το φινίρισμα ήταν κορυφαίο, όμως υπήρχαν κραδασμοί από τον κινητήρα και τα φρένα δεν ήταν αρκετά.
Στα μέσα της δεκαετίας του 70, ο Harrah έβαλε έναν V12 σε ένα Wagoneer γιατί πλέον είχε κουραστεί να γίνεται παντού αντιληπτός μέσα στην Jerrari. Αυτό ονομάστηκε Jerrari 2, ενώ στην πρώτη τοποθετήθηκε ένας small block V8 που μάλλον ταίριαζε καλύτερα στην όλη υπόθεση. Αν και έλειπε το μαγικό ιταλικό άγγιγμα.
