Dacia Jogger 1.0 TCe 100 LPG 7θέσιο [test drive]

Η ενίσχυση στη «value for money» μάχη που δίνει εδώ και χρόνια η Dacia, συνεχίζεται με ένα πραγματικό πολυεργαλείο. Το Jogger συμπληρώνει τη γκάμα των Sandero, Duster και του ηλεκτρικού Spring, δίνοντας κυριολεκτικά όλα όσα χρειάζεται ένας οικογενειάρχης.

Και τί μπορεί να χρειάζεται λοιπόν ένας άνθρωπος που έχει τόσο μεγάλη οικογένεια ώστε να γλυκοκοιτάζει ένα επταθέσιο; Η απάντηση σίγουρα δεν μπορεί να δοθεί με μία μονάχα λέξη, ούτε καν με μία πρόταση, αφού οι ανάγκες στις μέρες μας είναι για τον καθένα σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες.

Ένα οικογενειακό για να γίνει αποδεκτό αυτή την εποχή οφείλει να έχει SUV περιτύλιγμα (το ρεύμα της εποχής), να προσφέρει χαμηλή κατανάλωση καυσίμου, χώρους σε όλα τα μήκη και πλάτη και φυσικά προσιτή τιμή αγοράς. Πολλά σας ακούγονται όλα αυτά; φανταστείτε τι τράβηξαν στο τμήμα εξέλιξης της ρουμάνικης εταιρείας για να λύσουν τον παραπάνω γρίφο.

Το Jogger λοιπόν είχε μία πολύ καλή βάση με την πλατφόρμα CMF, γνωστή φυσικά από την κοινοπραξία της Renault τη Dacia και τη Nissan. Πάνω σε αυτήν βασίστηκαν πολύ φαντεζί μοντέλα με αρκετά premium προσανατολισμό και υψηλή τιμή αγοράς, οπότε η ύπαρξη της στην περίπτωση του Jogger προσθέτει πολλά συν.

Το μήκος του ρουμανικού μοντέλου ξεπερνά μετά βίας τα 4,5 μέτρα, αριθμός που δεν είναι μεγάλος για ένα αυτοκίνητο με τέρμα οικογενειακό προσανατολισμό και 7θέσια διάταξη καθισμάτων. Σε αυτό βοήθησε το μεταξόνιο των 3 μέτρων που επιτρέπει στις 3 σειρές καθισμάτων να σχηματίσουν ένα super πρακτικό σύνολο, χωρίς το μήκος να ξεφεύγει αρκετά.

Για κάποιον μπορεί να θεωρηθεί ένα κλασσικό MPV πολλών χρήσεων, άλλος θα το χαρακτηρίσει station wagon παλαιάς κοπής, και κάποιος πιο φιλόδοξος θα του βάλει την ταμπέλα του SUV. Οι άνθρωποι της Dacia δεν ήθελαν να μπερδέψουν το κοινό, αλλά να προσφέρουν ένα πλήρες πακέτο που να αρέσει και στο μάτι. Το κατάφεραν λέτε;

Η προσπάθεια τους δεν είναι κακή, με τις ράγες οροφής και τα προστατευτικά πλαστικά να συνθέτουν ένα σκηνικό οχήματος εκτός πόλης, ενώ τα φωτιστικά σώματα τεχνολογίας LED δίνουν τη δική τους ομορφιά στο επιβλητικό μοντέλο (τα πίσω φωτιστικά είναι σχεδόν κάθετα σχεδιασμένα).

Το να φτιάξεις βέβαια ένα μείγμα χώρων και design δεν είναι εύκολη υπόθεση, εκτός και αν λέγεσαι Pininfarina. Εντάξει το Jogger σίγουρα δεν είναι και… Alfa Romeo 159 σε στιλ, αλλά καταφέρνει να περνάει με άνεση το σχεδιαστικό test του οικογενειάρχη που ξέρει τι θέλει.

Στα υπόψη, και ότι το πολυχρηστικό της Dacia απέχει 20 ολόκληρα εκατοστά από το έδαφος, αριθμός που θα ζήλευαν αρκετά crossovers με εκτός δρόμου περγαμηνές. Έχουμε και λέμε λοιπόν, επταθέσιο με σχετικά κόμπακτ διαστάσεις, ύψος ικανό να πάει και μία βόλτα στο βουνό και χώρος αποσκευών που ξεκινά από 160 λίτρα στην επταθέσια διάταξη και φθάνει ακόμη και τα 2.085 λίτρα (708 λίτρα ως πενταθέσιο). Τί άλλο μπορεί να κάνει;

Ξέρουμε ότι το καχύποπτο μάτι θα πάει μέσα στο εσωτερικού του «πολυεργαλείου» που λέγεται Jogger και θα ψάξει για ατέλειες. Το μοντέλο της Dacia όμως έχει πολλά κοινά σε σχέση με το Sandero και το Duster, όπως η οθόνη αφής του infotainment, η εύκολη ενσωμάτωση του smarphone σε αυτό και οι όμορφες επιφάνειες που έχουν καλυφθεί με ύφασμα (κυρίως στις πόρτες).

Από κει και πέρα σίγουρα επικρατούν πολλά σημεία με σκληρά πλαστικά, κάτι που μπορείς να παρακάμψεις εύκολα στο βωμό της πρακτικότητας. Η έξυπνη στήριξη για το κινητό τηλέφωνο είναι κάτι που θα ζήλευαν όλα τα ανταγωνιστικά μοντέλα, ενώ θέσεις για ποτήρια και μικροαντικείμενα υπάρχουν κυριολεκτικά παντού.

Στη συμβίωση με το 7θέσιο μοντέλο το πρώτο πράγμα που οφείλεις να κάνεις είναι φυσικά να κάτσεις στην πίσω σειρά. Αυτό που αξίζει να σημειώσει κάποιος είναι πως οι πίσω θέσεις δεν υστερούν σε ανέσεις (υπάρχει ποτηροθήκη για τον καθένα), σε φάρδος και σε ορατότητα (η δεύτερη σειρά καθισμάτων είναι τοποθετημένη 5,5 εκατοστά ψηλότερα από την πρώτη και η τρίτη επιπλέον 2,5 εκατοστά σε σχέση με τη δεύτερη).

Κλειστοφοβικά δε νιώσαμε, και σε αυτό βοηθά και το φινιστρίνι που ανοίγει προς τα έξω, ενώ σε περίπτωση που φιλοξενηθούν παιδιά, μπορούμε να πούμε πως θα κάτσουν το ίδιο άνετα όπως και στη δεύτερη σειρά καθισμάτων.

Ακόμη και η ανάκληση τους είναι πολύ απλή υπόθεση και χρειάζεται μόνο μία μικρή κίνηση, ενώ μπορεί να πραγματοποιηθεί και μέσα από το χώρο αποσκευών (δε χρειάζεται να κάνει κάποιος ακροβατικά για να φθάσει το αντίστοιχο κουμπάκι). Μας άρεσε αρκετά το γεγονός ότι το διαθέσιμο ύψος για αποσκευές είναι ουσιαστικά όσο και το ύψος του αυτοκινήτου, κάτι που οφείλεται στη σχεδίαση του Jogger (η πόρτα του χώρου αποσκευών θυμίζει επαγγελματικό).

Συνεπώς, πριν δηλώσει κάποιος πως μπορεί να μην τον τρελαίνει η σχεδίαση, ας σκεφτεί πρώτα ότι μπορεί να μεταφέρει την τσάντα, το ποδήλατο ή και ένα έπιπλο, χωρίς πρώτα να έχει ιδρώσει ή να σκίσει τα μισά καθίσματα μέχρι να τα βολέψει.

Αφού λοιπόν το Jogger περνάει το τεστ της εμφάνισης με αξιοπρέπεια και διαπρέπει στον τομέα της πρακτικότητας, πάμε να δούμε και τι μπορεί κάνει στα υπόλοιπα φλέγοντα θέματα που αφορούν κυρίως το οικονομικό και το οδηγικό κομμάτι. Κάτω από το καπό βρίσκεται ο 1.000άρης TCe διπλού καυσίμου με απόδοση 100 ίππους. Ένας κινητήρας με παρουσία σε αρκετά μοντέλα του ομίλου και πάρα μα πάρα πολλά οφέλη προς τον οδηγό. Είναι ένα ελαστικό και εύστροφο σύνολο που συνεργάζεται με 6άρι μηχανικό κιβώτιο στην περίπτωση μας και με συνετή οδήγηση μπορεί να φανεί σχετικά ήσυχο αλλά πολύ ζωηρό.

Σίγουρα δεν περιμένει κάποιος κάτι πιο σύντομο από τα 13,2 δευτερόλεπτα που απαιτούνται για τα 0-100 χλμ./ώρα (12,5 για το πενταθέσιο), αλλά τη δουλειά του την κάνει αξιοπρεπώς ακόμη και πλήρως φορτωμένο. Αντίστοιχα, δεν θα πρέπει να περιμένει κάποιος το Jogger για να βγάλει τα οδηγικά του απωθημένα στους δρόμους με πολλές στροφές. Το ρουμάνικο μοντέλο όσο καλό πλαίσιο και να έχει, είναι φτιαγμένο για να περνά με άνεση στις λακκούβες και να μην «κοπανάει» με το παραμικρό, ενώ νιώθεις πως η ρύθμιση της ανάρτησης είχε σχετικά σφιχτό προσανατολισμό για την επίτευξη της καλύτερης δυνατής ισορροπίας μεταξύ άνεσης και κλίσεων του αμαξώματος.

Η προτίμηση μας πάντως στη χρήση του LPG -κατά την οδήγηση- είναι μονόδρομος, αφού παρά την ελαφρώς αυξημένη κατανάλωση κατά περίπου ένα λίτρο/100 χλμ. σε σχέση με τη λειτουργία βενζίνης, το όφελος είναι πολλαπλάσιο από την χαμηλή του τιμή στο πρατήριο (αυτή τη στιγμή το LPG κοστίζει κάπου 0.85 ευρώ/λίτρο, έναντι 2 ευρώ της απλής αμόλυβδης).

Ρεαλιστικά θα δει κανείς το Jogger να καταναλώνει γύρω στα 8,5 λίτρα LPG/100 χλμ., ή 7,0 με 7,5 λίτρα βενζίνης για την ίδια απόσταση μέσα στην πόλη. Αθροιστικά αν λάβουμε υπόψη τα 40 λίτρα ρεζερβουάρ LPG και 50 λίτρα βενζίνης, μπορούμε να πούμε ότι μπορείς να φθάσεις από την Καλαμάτα μέχρι την Αλεξανδρούπολη χωρίς στάση σε πρατήριο καυσίμων. Αν πάντως το κάνεις μόνο για χάρη του LPG, το ταξίδι αυτό θα σου κοστίζει μόλις 75 ευρώ σε υγραέριο (1.025 χλμ).

Το δυνατό χαρτί λοιπόν του Jogger μετά την πρακτικότητα και τους χώρους είναι η οικονομία στην τσέπη. Ο ίδιος παράγοντας δηλαδή που στρέφει το αγοραστικό κοινό στα Sandero και Duster με τεχνολογία διπλού καυσίμου.  Και αν μπορούμε να πούμε ότι τα παραπάνω ήταν σχετικά πρωτάκουστα για κάποιον που δεν έχει το χρόνο να ασχοληθεί με τα πεπραγμένα της αυτοκίνησης, ένα είναι κοινώς γνωστό: Ο προσιτός χαρακτήρας της Dacia από οικονομικής άποψης.

Αν και τα οικονομικά με το Duster και το Sandero Stepway κάπου πήγαν να ξεφύγουν τελευταία, το Jogger σε πείσμα των καιρών κρατά αυτή τη φήμη της ρουμανικής εταιρείας. Ξεκινά από 18.800 ευρώ στη βενζινοκίνητη έκδοση, για να ανέβει λίγο στα 21.680 ευρώ στην περίπτωση της έκδοσης διπλού καυσίμου (απόσβεση σε ελάχιστους μήνες).

Αν πάλι πάμε στην περίπτωση του 7θέσιου της δοκιμής μας, τότε με 22.680 ευρώ θα έχει κανείς το απόλυτο πακέτο χώρων, οικονομίας και γενικής πληρότητας. Ποσό πάντως με το οποίο μπορείς να αποκτήσεις κάποιο πιο γοητευτικό μοντέλο, σίγουρα δεν μπορείς να βρεις πιο ολοκληρωμένο και ικανό να καλύψει όλα τα ζητούμενα του σήμερα.

Περισσότερες δοκιμές μοντέλων DACIA