Alfa Romeo Stelvio 2.0 280 Q4 [test drive]

Ποντάροντας στην διαφορετικότητα της η Stelvio ξεπερνά και αποδίδει μία διαφορετική έννοια στον ορισμό ενός SUV…

H αρχή έγινε με την εξαιρετική Giulia. Η συνέχεια βασίστηκε πάνω σε αυτή και μετά από χρόνιες φήμες το πρώτο SUV με τα σήματα της Alfa Romeo κυκλοφορεί εδώ και μήνες στους δρόμους. To Stelvio είναι ένα από τα πιο διάσημα περάσματα των Άλπεων. Η Stelvio είναι το πιο τολμηρό πέρασμα των Ιταλών σε μία νέα κατηγορία και η στιγμή που το λανσάρουν μάλλον είναι η πιο κατάλληλη.

Το αμάξωμα εντυπωσιακό και μπάνικο. Όπως της Giulia με την διαφορά πως το μήκος φτάνει τα 4,687 μέτρα και το ύψος τα 1,671 μέτρα. Συνυπολογίστε το ευτραφές απόβαρο και τα 19 εκατοστά απόστασης από το έδαφος και έχετε ένα SUV που στέκεται απέναντι στην Mercedes GLC ή τις πιο σπορ BMW X4 και Porsche Macan. Η εμβληματική μάσκα είναι δεδομένη, το πίσω μέρος έρχεται για να δέσει αρμονικά, ενώ μία λεπτομέρεια που αξίζει να δώσει κανείς προσοχή είναι τα εξέχοντα νεύρα πάνω από τους πίσω θόλους.

Στο εσωτερικό η εικόνα είναι αναμενόμενα πανομοιότυπη με της Giulia. Η ποιότητα κατασκευής και των υλικών ξαποστέλνει μια και καλή τις όποιες υποψίες για κάτι αρνητικό. Και αν σε κάποια σημεία υπάρχουν κάποιες μικρές ατέλειες, αυτές ίσως μας θυμίζουν ότι δεν υπάρχει το τέλειο. Η θέση οδήγησης είναι πολύ καλή και μπροστά αντικρίζεις τον κλασικό πίνακα με τα χωστά όργανα. Όλα τα λεφτά είναι τα τεράστια paddles, εξαιρετική η οθόνη (που δεν είναι αφής) και εύκολη στην χρήση της .

Σοβαρά εργονομικά λάθη δεν υπάρχουν, αλλά θα ήθελα λίγο καλύτερη πλευρική στήριξη από το κάθισμα του οδηγού. Θήκες για μικροαντικείμενα υπάρχουν αρκετές, καλό βάθος έχουν οι ποτηροθήκες στην κονσόλα, πολύ βολικές βρίσκω αυτές στις λαβές των θυρών. Οι επιβάτες δεν θα γκρινιάξουν για τους χώρους. Οι πίσω θα καθίσουν άνετα με αέρα για τα γόνατα και τα κεφάλια τους (υπάρχουν και πίσω αεραγωγοί), αν και θα ήθελα οι πίσω πόρτες να ανοίγουν λίγο περισσότερο. Καλό και βολικό το πορτμπαγκάζ των 515 λίτρων με την ηλεκτρικά υποβοηθούμενη πόρτα.

photos: nmarinopoulos

Ξέρω, μπορεί να ακουστεί ως κάτι ιερόσυλο στα αυτιά των alfisti, αλλά η Stelvio μου θυμίζει κάτι ανάλογο με το Infiniti FX που βασιζόταν στην πλατφόρμα του Nissan 350Z. Έτσι και εδώ την βάση αποτέλεσε η πισωκίνητη πλατφόρμα της Giulia με τους Ιταλούς να μιλούν για ένα crossover με την ίδια ευελιξία. Πραγματικά, η Stelvio είναι γρήγορη, τόσο όσο τουλάχιστον της επιτρέπουν τα +1.735 κιλά της. Όπως και να το κάνουμε ο όγκος της δεν μπορεί να αγνοηθεί και αν με ρωτούσατε θα προτιμούσα την Giulia. Η μόδα όμως λέει SUV και όσοι κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση δεν σημαίνει πως θα στερηθούν οδηγικής απόλαυσης.

Καταρχήν κάτω από το καπό υπάρχει ένας δυνατός turbo δίλιτρος τετρακύλινδρος με 280 άλογα. Τα οποία μπορεί να κρύβονται στα δύο πιο ήπια προγράμματα (Advanced Efficiency και Natural) της παραμετροποίησης αλά DNA (κατά τους Ιταλούς), αλλά στην θέση d (Dynamic) με την σπορ χαρτογράφηση τα πάντα σχεδόν τσιτώνουν. Το μοτέρ αποκτά ζωηράδα, το γκάζι γίνεται πιο άμεσο, το κιβώτιο πετά μέχρι και καρφωτές όταν παίξεις με τα καταπληκτικά τεράστια προαιρετικά paddles. Ταχύτατο το 8άρι αυτόματο της ZF, ίσως το κιβώτιο της δεκαετίας που γνωρίζουμε μέσα από πολλούς άλλους κατασκευαστές (με πρωτεργάτη την BMW).

Τα διακριτικά Q4 υπάρχουν πάνω από την αριστερή ξακρισμένη μπούκα για να υπενθυμίζουν την κίνηση και στους μπροστινούς τροχούς. Κατά βάση η ροπή μεταφέρεται στους πίσω και δεν θέλει και πολύ για να αντιληφθείς την εμπλοκή του πολύδισκου συμπλέκτη που μεταφέρει μέρος της ροπής και μπροστά. Από την επιτάχυνση στις κλειστές στροφές μέχρι και στις καμπές και στον τρόπο που πλασάρεται η Stelvio (το σύστημα ευστάθειας δεν απενεργοποιείται πλήρως όπως και στην Giulia).

To τιμόνι θα το ήθελα λίγο πιο βαρύ στο d, ενώ αυτό που σίγουρα θα ήθελα θα ήταν να κόβει περισσότερο στους επιτόπιους ελιγμούς. Όσο για τα τετραπίστονα μπροστινά φρένα (και τα τέσσερα είναι αεριζόμενα, πίσω διπίστονα) είναι δυνατά και αποτελεσματικά, αν και σε μία γρήγορη «ανέβα-κατέβα» στο βουνό της Πεντέλης έδειξαν σημάδια κόπωσης. Ίσως να ήταν καταπονημένα από την δημοσιογραφική χρήση, η αίσθηση του πεντάλ θα μπορούσε να ήταν πιο επικοινωνιακή.

Όσον αφορά στην ανάρτηση αυτή λειτουργεί όπως θα έπρεπε για τον χαρακτήρα της Stelvio. Είναι σφιχτή αλλά δίχως να ενοχλεί και να προσφέρει πολύ καλή άνεση, όταν στις στροφές οι κλίσεις είναι λογικές και περιορισμένες (ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως δεν υπάρχουν διάφορα ηλεκτρονικά τρικ). Πολύ καλή είναι η ποιότητα κύλισης ενώ στον ανοιχτό δρόμο η Stelvio στρίβει και κινείται σαν βέλος.

Όσο για την κατανάλωση με επιείκεια υπολογίστε ένα μέσο 11άρι, αν και μαζί με την κίνηση στην πόλη έχει κανείς τα 14 λίτρα ανά 100 χλμ. στο τσεπάκι. Για τον γερμανικό ανταγωνισμό δεν θα κάνω λόγο, ούτε για σύγκριση με ποιοτικά κριτήρια. Βλέπετε όπως συμβαίνει και στην περίπτωση της Giulia, έτσι και στην Stelvio οποιαδήποτε σύγκριση θα ήταν υποκειμενική. Ειδικά όταν πρόκειται για τις δύο καλύτερες σύγχρονες Alfa Romeo που έχουν κατασκευαστεί ποτέ.

Περισσότερες δοκιμές ALFA ROMEO