Το λανσάρισμα της 4C σηματοδοτεί την επιστροφή της Alfa Romeo στην κατηγορία των σπορ coupe και εμείς γυρίζουμε πίσω στο χρόνο με ένα όμορφο άλμπουμ…
Έστω και αν οι Spider είναι πιο γνωστές στο ευρύ κοινό μερικά από τα πιο όμορφα κουπέ που έχουν κατασκευαστεί ποτέ φέρουν το λογότυπο της μιλανέζικης εταιρίας. Η 6C με 6κύλινδρο μοτέρ ήταν το πρώτο κουπέ με τα σήματα της Alfa Romeo ενώ το 1937 ακολούθησε η 8C 2300 με 8κύλινδρο σύνολο ως ένα από τα ομορφότερα κουπέ που έχουν υπάρξει ποτέ.
Το 1950 εμφανίζεται η 1900, η πρώτη Alfa με σχεδίαση μονοκόκ στο σασί της οποίας βασίστηκαν διάφορα αμαξώματα όπως της Disco Volante, της Sprint (που κατασκευάστηκε από τον Pininfarina) και της πανάλαφρης Zagato 1900 SSZ. Το 1958 ακολούθησε η 2000 από τον Bertone.
Ο ιταλικός οίκος ήταν αυτός που δημιούργησε τις όμορφες γραμμές της 2600 μερικά χρόνια αργότερα ενώ το 1965 ήταν η χρονιά της SZ (Sprint Zagato) με χώρους για τέσσερις επιβάτες και Gran Turismo χαρακτήρα. Η Sprint ήταν το αγαπημένο αυτοκίνητο των καραμπινιέρη αφού εκτός από σβέλτη είχε χώρους και για τα κακοποιά στοιχεία καθώς εκείνη την περίοδο οι ληστείες ήταν σε έξαρση.
Η Giulietta λανσαρίστηκε το 1954 και ήταν το πρώτο μοντέλο με ονομασία δίχως αριθμούς. Υπήρξαν πολλές σπορ εκδόσεις της όπως η SZ με 1.300άρη μοτέρ και 100 ίππους ενώ το 1963 την διαδέχτηκε η Giulia με τεράστια επιτυχία στους αγώνες καθώς η 1600cc Sprint GT κατέκτησε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα τρεις συνεχόμενες χρονιές (1966, -67, -68) με 1.600άρη μοτέρ και αργότερα συνέχισε στα 1.750 cc.
To 1968 η Alfa Romeo παρουσίασε την 33 Stradale δια χειρός Scaglione με έντονα αεροδυναμικό σχήμα και για πρώτη φορά με dihedral πόρτες, μία διάταξη που αργότερα χρησιμοποιήθηκε από την McLaren στην 12C. Μόλις 33 κομμάτια κατασκευάστηκαν και η Stradale αποτελεί μία από τις ακριβότερες Alfa όλων των εποχών.
Δύο χρόνια αργότερα εμφανίστηκε η Montreal η οποία έκανε ντεμπούτο στην ομώνυμη πόλη του Καναδά. Τελικά μπήκε στην παραγωγή το 1970 και χρησιμοποίησε έναν εξελιγμένο V8 που απέδιδε 200 άλογα και χάριζε την τελική των 215 km/h. H Alfetta αποτέλεσε την βάση για την GTV, ένα από τα πιο icon κουπέ τέλη της δεκαετίας του 1970 με αρχές της του 1980.
Αν και υπήρξαν μικρότερες GT εκδόσεις η GTV6 με τον V6 των 2,5 lt ήταν αυτή που δοξάστηκε κατακτώντας το πρωτάθλημα ETCC (European Touring Car Championship) τέσσερις φορές και μία το BTCC (to 1983 με τον Andy Rouse). H Alfasud Sprint που αργότερα μετονομάστηκε σε Alfa Romeo Sprint ήταν ένα προσιτό κουπέ αλλά μακροχρόνια απογοήτευε λόγω της γρήγορης διάβρωσης του αμαξώματος και γενικότερα λόγω της χαμηλής ποιότητας κατασκευής της.
Alfa Romeo, όταν η Brera συνάντησε την Montreal!
Το 1989 ανήκε στην ριζικά επανασχεδιασμένη SZ αλλά η παραγωγή της τερματίστηκε στις 1036 μονάδες. Βασιζόταν στην 75, υπήρξε και έκδοση convertible, η RZ, η οποία παράχθηκε σε μόλις 278 κομμάτια, την μικρότερη παραγωγή που έχει μοντέλο της Alfa.
Τα διακριτικά GTV επέστρεψαν το 1993 μαζί με την Spider έχοντας μεγάλη εμπορική απήχηση με δίλιτρο κινητήρα Twin Spark και τρίλιτρο V6. Η πορεία της κράτησε για κάτι περισσότερο από μία δεκαετία ώσπου και αντικαταστάθηκε από την εξίσου γοητευτική Brera. Με στόχο την συνέχιση των καλών πωλήσεων που είχε η GTV η Alfa λάνσαρε την GT η οποία όμως κάτω από το ελκυστικό πανωφόρι της βασιζόταν στο σασί της 156 δίχως να καταφέρει να συγκινήσει το κοινό στο βαθμό που είχε κάνει η GTV.
H Brera μπήκε στην παραγωγή το 2005 και -όπως είχε γίνει με την τελευταία GT- βασίστηκε σε μία τροποποιημένη εκδοχή της πλατφόρμας της 159. Η παραγωγή της διακόπηκε το 2010 και η συνέχεια μονοπωλήθηκε από την εξωτική Alfa 8C (είχα την τύχη να την οδηγήσω το 2008 στο Varano) που χρησιμοποιούσε μηχανικά μέρη Maserati και παρόλο που η ζήτηση ξεπέρασε τις 1.400 παραγγελίες τελικά παράχθηκαν μόλις 500 κουπέ (και άλλα 500 κάμπριο).
Η συνέχεια ανήκει πλέον στην Alfa 4C με το εξαιρετικά χαμηλό βάρος της και τα κορυφαία οδηγικά χαρακτηριστικά της για τα οποία έχει αποσπάσει διθυραμβικά σχόλια -σύμφωνα πάντα με το βρετανικό περιοδικό Autocar- ως μία από τις καλύτερες Alfa Romeo των τελευταίων δεκαετιών…
